De biodiversiteit neemt al decennialang stelselmatig af. Dat verdwijnen van soorten en variëteiten vormt een reële bedreiging voor de planeet. Kennis en vakmanschap rond kleine landschapselementen, of ook de zorg voor bestuivers en hun omgeving, kunnen het verlies van biodiversiteit vertragen en het behouden van die bedreigde soorten en variëteiten bevorderen.
In het themajaar ‘Behoud van biodiversiteit’ onderzoeken we daarom twee immaterieel erfgoedpraktijken: het heggen leggen en vlechten en de imkerij. Samen met erfgoedgemeenschappen en onderzoekers leggen we de positieve impact op biodiversiteit van deze traditionele kennis en technieken bloot.
Heggenvlechten
Heggenleggen en -vlechten diende eeuwenlang om ondoordringbare afscheidingen te maken. Door middel van diverse technieken en stijlen worden hagen verdicht en verjongd.
Hoewel gevlochten heggen tegenwoordig zelden meer dienen als veekering, dragen ze nog steeds bij aan de biodiversiteit door hun diversiteit aan flora en door beschutting te bieden aan kleine dieren.
Imkerij
De imker bestaat er in allerlei vormen en maten; van honingjager tot natuurlijke imker. Een eeuwenoud vakmanschap, waarvan de beoefenaars heel wat waardevolle kennis bezitten.
De honingbij wordt vaak gezien als een concurrent voor andere bestuivende insecten. Hoe kunnen imkers dan toch een bijdrage leveren aan de biodiversiteit?
Leerrijk verleden
Traditionele immaterieel erfgoedpraktijken rond heggen en bijen zijn brandend actueel en kunnen positieve bijdragen leveren richting meer biodiversiteit in ons landschap.
Om die te realiseren, legden we een aantal noden, behoeften en inzichten bloot voor eerste stappen voorwaarts. We delen deze geleerde lessen in de hoop ook anderen te inspireren om (immaterieel) erfgoed als hefboom voor ecologische duurzaamheid te bestuderen en een rol te geven.